Vandaag mag het eerste kaarsje aan. Een nog klein lichtje als symbool voor een periode van dromen en hopen, voor een tijd van stilte en verwachting. Met elke week een extra lichtje erbij.

We dromen van vrede en hopen op vrijheid. Want Parijs ligt ineens een stuk dichterbij en met tegenzin lezen we de ochtendkrant. Maar ook in een werel vol onrust en angst moeten we blijven dromen!

Gebruik deze tijd ook eens om even stil te staan. Want we rennen wat af. Ik ren, dus ik ben, lijkt het wel. Hardlopen in het bos is heerlijk, maar hardlopen in je leven is geen goed idee. Dan mis je alle mooie dingen. Sta stil en maak herinneringen.

De periode van Advent is er vooral ook een van verwachting. Vol verwachting klopt ons hart, zingen we al met Sinterklaas. Sommigen wachten op de komst van Jezus, anderen wachten op nieuwe dagen vol licht. Waar wacht jij op? En wacht je rustig af of trappel je van ongeduld?

Ik wens jullie in elk geval mooie dagen op weg naar Kerstmis. Vol dromen, en met vertrouwen in de toekomst.