Kus door de lucht
Stuur eens een kus door de lucht
Spaar de knuffels op tot later
Haal diep adem en lach
Want we tellen samen,
tot alles eindelijk mag
Stuur eens een kus door de lucht
Spaar de knuffels op tot later
Haal diep adem en lach
Want we tellen samen,
tot alles eindelijk mag
Veel mensen worden wakker van de wekker. Sommigen worden wakker van het licht. Veel mensen worden pas wakker na drie keer snoozen. En lang geleden werd ik wakker van huilende of schreeuwende kinderen. Hoe anders is nu mijn ochtendritueel.
Het is een heerlijke verwennerij om regelmatig naar de schoonheidsspecialiste te gaan. En ook eigenlijk een noodzakelijk ‘onderhoud’ natuurlijk. De kapper mis ik niet, maar de beautysalon wel!
Ze ziet er uit als een klein, lachend meisje. Vrolijk kijkt ze de wereld rond. Ze loopt niet maar ze rent. Alsof het leven alleen maar huppelend gaat.
Met kleding volgt ze haar eigen stijl. Dat kan een stoere overall zijn. Soms is het een Adidas broek met een versleten t-shirtje. Maar ook een waanzinnig hot, rood jurkje hangt in haar kast.
In de huidige 1,5 meter afstand samenleving is op visite gaan een echte uitzondering. Vandaag viert mijn schoonzusje haar vijftigste verjaardag. Het geplande, grote feest is vanzelfsprekend afgelast. Of hopelijk uitgesteld. We besluiten om toch een bos bloemen af te gaan geven.
Mijn dagelijks leven slalomt langs vele passies.
En een daarvan is hardlopen. Even was de passie weg. Maar nu, met heel ons hart, weer begonnen!
Omdat alle scholen en universiteiten gesloten zijn schakelen de jongens over op thuis onderwijs. Alle colleges volgen ze digitaal op hun computer. En ook tentamens worden aangepast aan de corona situatie. Het zijn soms hele leuke momenten.
Mijn ouders zijn heel nauwkeurig in het volhouden van hun sociaal isolement. Natuurlijk is mijn vader de sturende kracht hierachter. Vanaf de eerste oproep om geen handen meer te schudden en de oproep om thuis te blijven heeft mijn vader zich gerealiseerd dat zij beiden tot de risicogroep behoren. Mijn ouders hebben sindsdien met niemand fysiek contact gehad. Ook niet met mij of mijn broers.
Kinderen worden groot. Ze leren eigen keuzes te maken, soms vallen ze daarbij maar meestal gaat het goed. En daarbij hoort ook ‘op kamers gaan’. Een eigen huishouden, een ander thuis.
Met twee jongens op kamers, en de laatste bijna, krijg ik toch zeker een hoop vrije tijd! Om niet te vervallen in het empty nest syndroom ga ik op zoek naar een nieuwe hobby; studeren.
Alle dagen zon, ik droom ervan. En nu lijkt het daar op, want het is zomer! De wereld lijkt een stuk mooier wanneer de zon schijnt.
Van mijn allerliefste kreeg ik een link doorgestuurd, naar de Cursus Dagboek schrijven. En ik was nieuwsgierig genoeg om toch even verder te kijken.
Schrijven past al mijn hele leven bij me. Er zijn periodes dat er niet zo veel op papier komt te staan, maar ook weken of maanden dat ik elke dag wel een stukje bij elkaar typ.