Te oud?
Ken je dat gevoel? Dat je bij jezelf denkt: ik word oud?
Vreselijk! En dan bedoel ik niet die paar extra rimpels of steeds meer grijze haren.
Ken je dat gevoel? Dat je bij jezelf denkt: ik word oud?
Vreselijk! En dan bedoel ik niet die paar extra rimpels of steeds meer grijze haren.
Pakjesavond is voor velen een fijne avond. Spanning, kadootjes, surprises en veel snoepen van marsepein en speculaas. En voor het eerst in mijn leven was ik alleen op 5 december!
Mondkapjes, anderhalve meter afstand, nog steeds thuisblijven, testen en testen, hoe vieren we de kerst? Samen houden we vol, maken we grapjes, vieren we thuisborrels, zoomen we met opa, fantaseren we over volgend jaar en genieten we vooral van elkaar.
Vannacht om half 3 nog een appje van Pim. Zelf lig ik te woelen in bed in een stil huis. En als het nog donker is besluit ik maar om vast met de honden te gaan wandelen.
Sinds een paar maanden hebben we ook een flat in Amsterdam. Twee van de jongens wonen daar op kamers. Maar we hebben er zelf ook een fijn plekje. Na veel bezoekjes waarin alleen maar wordt geklust, genieten we er nu van een klein weekje vakantie. Fietsen mee, genieten van de vele terrasjes, en weer eens naar een museum.
Het is een heerlijke verwennerij om regelmatig naar de schoonheidsspecialiste te gaan. En ook eigenlijk een noodzakelijk ‘onderhoud’ natuurlijk. De kapper mis ik niet, maar de beautysalon wel!
In de huidige 1,5 meter afstand samenleving is op visite gaan een echte uitzondering. Vandaag viert mijn schoonzusje haar vijftigste verjaardag. Het geplande, grote feest is vanzelfsprekend afgelast. Of hopelijk uitgesteld. We besluiten om toch een bos bloemen af te gaan geven.
Omdat alle scholen en universiteiten gesloten zijn schakelen de jongens over op thuis onderwijs. Alle colleges volgen ze digitaal op hun computer. En ook tentamens worden aangepast aan de corona situatie. Het zijn soms hele leuke momenten.
Allemaal samen; opgesloten of ver weg; genieten van bijzondere dingen
Sommige verdrietig of bang; de kleine dingen; zon, gezond en gelukkig
Een prachtig voorjaar maar ervan genieten doen we thuis. Niet met allemaal maar wel met elkaar. Samen tellen we af, maken alvast plannen voor straks, soms kunnen we niet wachten.
Mijn ouders zijn heel nauwkeurig in het volhouden van hun sociaal isolement. Natuurlijk is mijn vader de sturende kracht hierachter. Vanaf de eerste oproep om geen handen meer te schudden en de oproep om thuis te blijven heeft mijn vader zich gerealiseerd dat zij beiden tot de risicogroep behoren. Mijn ouders hebben sindsdien met niemand fysiek contact gehad. Ook niet met mij of mijn broers.